نویسنده : صدیقه جلوه قاضیانی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :رامین شعبانی, ,

چكيده : هدف از پژوهش حاضر مقایسه¬ ی دو شیوه تمرینی یوگا و پیلاتس بر میزان کمردرد، شاخص های منتخب آمادگی جسمانی، ترکیب بدنی، میزان ناتوانی عملکردی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 30 زن با میانگین سنی تا 2/3±3/38 سال به طور داوطلبانه شرکت کردند، که به صورت تصادفی به سه گروه 10 نفره ی تمرینات یوگا، تمرینات پیلاتس و گروه کنترل تقسیم شدند.شرکت کنندگان در هر دو گروه تمرین یوگا و پیلاتس به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه یک ساعته به تمرین ورزشی پرداختند. قبل و پس از اتمام تمرینات وزن،درصد چربی بدن، شاخص توده بدن، تعادل(تست لک لک)، انعطاف پذیری(تخته انعطاف پذیری)، توان هوازی(تست راک پورت) و میزان کمردرد(پرسشنامه درد کیوبک)، ناتوانی عملکردی(پرسشنامه اوسستری) و کیفیت زندگی(پرسشنامه SF-12 )بیماران اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنف، آزمون t همبسته، آزمون کوواریانس یک راهه و نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. در مقایسه بین گروهی میزان کاهش وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن و بهبود تعادل، انعطاف پذیری و توان هوازی و کاهش میزان ناتوانی عملکرد و کمر درد و نیز بهبود کیفیت زندگی در هر دو گروه تمرین یوگا و پیلاتس در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی دار بود (001/0>P). که در این میان تنها میزان انعطاف پذیری در گروه تمرینات پیلاتس افزایش معنی داری در مقایسه با گروه یوگا داشت و در سایر متغیر ها بین دو گروه تمرینی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0p>). نتایج این تحقیق نشان داد که احتمالا هر دو شیوه تمرین پیلاتس و یوگا اثر مشابه ای بر شاخص های منتخب ترکیب بدن و آمادگی جسمانی، تسکین کمردرد، کاهش ناتوانی عملکردی و بهبود کیفیت زندگی دارند.

تاريخ دفاع : 1395-10-6