نویسنده : صغری پیرایه‏گر امروز

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (استاد مدعو) : , دكتر علیرضا اقدامی,

چكيده : لطف و قهر از مضامینی است که در عرفان بسیار مورد استفاده است. هم در قرآن و هم در روایات و ادعیه‏ها واژه‏های لطف و قهر الهی به عنوان نشانه‏هایی از صفات جمال و جلال الهی آمده است که گاه هر یک در جای خود و گاه در جامه‏ی یکدیگر دیده می‏شوند. هر یک از این مضامین خود به دسته‏های متعددی تقسیم می‏شود. لطف به دو دسته‏ی محصل و مقرب که خود لطف مقرب شامل فردی و نوعی است. همچنین لطف و قهر را می‏توان به دو دسته‏ی کلی لطف و قهر خداوند به انسان و غیر انسان تقسیم نمود. این پایان‏نامه با هدف بررسی لطف و قهر در مثنوی معنوی مولانا به تحلیل اشعار شش دفتر مثنوی، تهیه و تنظیم گردیده است. نتایج حاصل نشان می‏دهد که مولانا به صفت لطف الهی بیشتر از قهر الهی توجه داشته و مضامین بیشتری را در این مورد ذکر کرده است. دفتر سوم مولانا بیشترین تکرار و بسامد را در مورد انواع لطف و قهر به جز لطف محصل دارا می‏باشد. لطف محصل در دفتر اول بسامد بیشتری دارد.

تاريخ دفاع : 1395-6-28