نویسنده : ابراهیم فداکار

دانشكده : دانشکده تحصیلات تکمیلی و مجتمع فنی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي منابع طبيعي - تكثير و پرورش آبزيان

استاد راهنما (استاد مدعو) : , دکتر محمود بهمنی,

چكيده : مراحل اجرائی این پروژه در مؤسسه تحقیقات بین¬المللی تاسماهیان دریای خزر (رشت) از خرداد ماه سال 1392 تا فروردین 1393 انجام شد. این تحقیق به منظور تعيين اثرات کارتنوئید آستازانتین بر راندمان تكثير مصنوعي، رشد، بقاء و سيستم ايمني لارو تاسماهی استرلیاد در قالب یک طرح کاملاً تصادفی شامل چهار تیمار: تیمار شاهد : جیره فاقد کارتنوئید افزودنی، تیمار (1): جیره حاوی آستازانتین به مقدار 15 میلی¬گرم در کیلوگرم جیره، تیمار (2): جیره حاوی آستازانتین به مقدار 45 میلی¬گرم در کیلوگرم جیره، تیمار (3) و جیره حاوی آستازانتین به مقدار 75 میلی¬گرم در کیلوگرم جیره و هر تیمار با 3 تکرار برنامه¬ریزی و اجرا گردید. تعداد 48 قطعه ماهی پیش مولد استرلیاد (با ميانگين وزني 5/14 ±600 گرم) که از نظر شرایط ظاهری سالم بودند؛ انتخاب، ‌و به مخازن فایبرگلاس نیم¬تنی منتقل شدند. نتايج مقايسه وزن ماهيان طي دوره پرورش نشان داد كه وزن آنها بطور معني¬داري نسبت به شاهد افزايش يافت (05/0 < P). بیشترين درصد لقاح در بين غلظت¬هاي مختلف آستازانتين در غلظت 75 ميلي¬گرم در کیلوگرم مشاهده گرديد (05/0 < P). نتايج نشان داد كه درصد تفريخ لارو در تيمار شاهد بطور معني¬داري كمتر از غلظت¬هاي 45 و 75 میلی¬گرم در کیلوگرم آستازانتين بود (05/0 < P). بر اساس نتايج حاصل از اندازه¬گيري سطوح كارتنوئيد کل در مراحل مختلف رشد جنيني، كمترين ميزان آن در مرحله پس از جذب كيسه¬زرده (PY) مشاهده گرديد که در مقايسه با ساير مراحل اختلاف معني¬داري نشان داد (05/0 < P). حداقل سطوح باقيمانده آستازانتين در مرحله پس از جذب كيسه¬زرده (PY) مشاهده گرديد كه در مقايسه با مرحله اوولاسيون (قبل از لقاح) كاهش معني¬داري را نشان داد (05/0< P). حداقل سطوح باقيمانده كانتازانتين و بتا - كاروتن در مرحله پس از جذب كيسه¬زرده (PY) مشاهده گرديد كه در مقايسه با مرحله اوولاسيون (قبل از لقاح) كاهش معني¬داري را نشان داد (05/0 < P). نتايج شمارش افتراقي لكوسيت¬ها نشان داد كه تعداد لنفوسيت¬ها در غلظت 75 ميلي¬گرم در كيلوگرم آستازانتين بطور معني¬داري كمتر از غلظت¬هاي 15 و 45 ميلي¬گرم در کیلوگرم جیره بود (05/0 < P). بر اساس نتایج حاصل از بررسی شاخص¬های ایمنی، سطوح ليزوزيم در غلظت¬هاي مختلف آستازانتين اختلاف معني¬داري با تيمار شاهد نشان نداد (05/0 > P). سطوح ايمنوگلوبولين M (IgM) در غلظت¬هاي 45 و 75 ميلي¬گرم در کیلوگرم بطور معني¬داري كمتر از تيمار با غلظت 15 ميلي¬گرم در کیلوگرم بود (05/0 < P). نتايج نشان داد كه سطوح C4 در غلظت 45 ميلي¬گرم در كيلوگرم جيره بطور معني¬داري كمتر از ساير غلظت¬ها و تيمار شاهد بود (05/0 < P). بر اساس نتايج حاصل، سطوح C3 در غلظت¬هاي 45 و 75 ميلي¬گرم در كيلوگرم جيره بطور معني¬داري كمتر از ساير غلظت¬ها و تيمار شاهد بود (05/0 < P). با توجه به نتايج حاصل، افزودن آستازانتين در سطح 75 ميلي¬گرم در كيلوگرم به جيره سبب افزايش كارايي توليدمثلي و ايمني در مقايسه با تيمار شاهد گرديد كه افزودن آن به جيره مولدين تاسماهي استرلياد توصيه مي¬گردد.

تاريخ دفاع : 1394-6-25