نویسنده : سمیه صمدی پرچین سفلی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :مسعود عموپور, ,

چكيده : هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین خودنظم‌دهی فردی و مسئولیت‌پذیری با بهبود شرایط تحصیلی دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه¬های 1 و 2 آموزش و پرورش شهر رشت در سال تحصیلی 95-94 می¬باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل5500 دانش¬آموز دختر و پسر از 4 دبیرستان دولتی استفاده گردید که دارای تعداد هستند. برای محاسبه حجم نمونه از فرمول جامعه محدود کوکران استفاده گردید که بر اساس آن تعداد 386 نفر دانش آموز محاسبه شد که از این میان تعداد 193 پسر و 193 دختر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده‌ها از طریق پرسشنامه MSLQ که توسط میلر و براون (1990) برای متغیر خودنظم‌دهی فردی و نیز پرسشنامه مسئولیت‌پذیری امینی و همکاران (1392) تهیه شده است و پیشرفت تحصیلی از طریق میانگین یا معدل کتبی (نهایی) دانش¬آموزان درنظر گرفته شد. در این تحقیق پس از اجرای پرسش¬نامه، داده‌ها جمع¬آوری و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش¬های آماری توصیفی، میانگین، درصد فراوانی، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است و نیز برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که مسئولیت‌پذیری با ضریب رگرسیون 979/0 و با توجه به سطح معناداری 001/0= p رابطه مستقیمی با پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان دارد. همچنین، خودنظم‌دهی با ضریب رگرسیون 095/0 و با توجه به سطح معناداری 001/0= p رابطه مستقیمی با پیشرفت تحصیلی دانش¬آموزان دارد. با توجه به نتایج بدست آمده می¬توان گفت که با افزایش ترغیب دانش¬آموزان به سمت فعالیت¬های گروهی برای بالا بردن مسئولیت¬پذیری و نیز آموزش صحیح نظم در زمان تحصیل، پیشرفت تحصیلی آنها نیز افزایش می¬یابد.

تاريخ دفاع : 1395-6-17