نویسنده : سامان خوشوقت

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :علیرضا علمیه, ,

چكيده : زمینه و هدف: هدف كلي پژوهش حاضر، تعیین تأثیر بازی بسکتبال شبیه سازی شده بر توان بی هوازی، سرعت، دمای بدن و آسیب عضلانی مردان بسکتبالیست بود. روش بررسی: 10 نفر مرد بسکتبالیست با میانگین سنی (21/4±17/26سال )آزمودنی‎های تحقیق حاضر را تشکیل می‌دادند، که از طریق غربالگری اولیه انتخاب شده بودند، جهت اطلاع از وضعیت سلامت آزمودنی ها از پرسش نامه ویژه تندرستی استفاده شد پس از انتخاب، شیوه اجرای آزمون ها تشریح و از تمامی‎آزمودنی ها رضایت نامه همکاری برای حضور در برنامه پژوهش اخذ گردید. آزمودنی ها پس از 15 دقیقه گرم کردن 4 کوارتر 10 دقیقه ای بازی بسکتبال را انجام دادند. اندازه گیری‎های آنتروپومتریکی یک بار و آزمون‎های میدانی و آزمایشگاهی (قبل از گرم کردن، پس از گرم کردن، کوارترهای اول-دوم-سوم- چهارم، 20 دقیقه، 24 ساعت و 48 ساعت پس از مسابقه) انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‎های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. سطح معنی داری 05/0P< تعیین شد. یافته ها: یافته‎های تحقیق حاضر نشان داد بازی شبیه سازی شده در کوارتر‎های بازی تأثیر معنی داری بر توان هوازی بازیکنان گذاشت (05/0 > P) که این تفاوت ها پس از گذشت 24 و 48 ساعت معنی دار نبودند (05/0 < P). در آزمون سرعت، تغییرات از زمان شروع به گرم کردن تا پایان کوارتر اول مشاهده شد (05/0>P). در مورد دمای بدن تفاوت ها بین قبل و بعد گرم کردن و پایان کوارتر چهارم مشاهده شد (05/0>P) که در زمان‎های 24 و 48 ساعت بعد از بازی این تفاوت ها معنی دار نبود (05/0P). نتیجه گیری: عملکرد دویدن و پرش بازیکنان بسکتبال حداقل بخشی مرتبط با تغییرات دمای بدن ارتباط دارد که خستگی را در زمان زیادی از بازی بسکتبال بی اثر می‎کند. آسیب عضلانی در عملکرد توان پائین تنه در زمان تمرین کمتر تأثیرگذار بود اما در زمان برگشت به حالت اولیه (48 ساعت) آشکار بود.

تاريخ دفاع : 1395-11-30