نویسنده : ساناز هادی پور

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :بهمن اکبری گوابری, ,

چكيده : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی و احساس تنهایی دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش¬آزمون – پس¬آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه¬ آماری این پژوهش را دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری شهر رشت در سال 1395 تشکیل می¬دهند (38 نفر). افراد نمونه در مرحله اول بطور نمونه گيري در دسترس انتخاب و پس از تكميل مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مقیاس احساس تنهایی آشر و كسب حدنصاب لازم براي ورود به تحقيق با استفاده از نمونه گيري تصادفي در دو گروه آزمایشی و كنترل (12 نفر برای هر گروه) گمارده شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه گروهی بازی درمانی شناختی- رفتاری شرکت کردند، درحالیکه گروه کنترل هیچ مداخله¬ای دریافت نکرد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و به شیوه تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد که بین میانگین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد و بازی درمانی شناختی- رفتاری به طور معناداری موجب افزایش خودکارآمدی دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری شده است (01/0>P). همچنین بازی درمانی شناختی- رفتاری به طور معناداری موجب کاهش احساس تنهایی دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری شده است (01/0>P). با توجه به اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری پیشنهاد می شود از این شیوه آموزشی به منظور بهبود وضعیت شناختی و روانشناختی دانش آموزان ابتدایی دارای مشکلات یادگیری استفاده شود.

تاريخ دفاع : 1395-10-08