نویسنده : ریحانه افشاری

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : حقوق خصوصي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :محمدرضا داداشی نیاکی, ,

چكيده : چکیده: یکی از اصول مهم حقوقی جهان امروز که مبتنی بر حاکمیت اراده بوده، اصل نسبی بودن قراردادها است که هم در قانون مدنی و هم در فقه امامیه مورد پذیرش قرار گرفته است. اصل مذکور دارای استثنائاتی است از جمله صلح التزامی به سود شخص ثالث که هم فقه امامیه و هم قانون مدنی آن را معتبر شناختهاند. راجع به ماهیت صلح التزامی به سود شخص ثالث نظریات متعددی ابراز شده که بهترین آن نظریات، نظریۀ تعهد مستقیم ناشی از قرارداد است. به موجب این نظریه، تعهد به سود شخص ثالث با توافق طرفین اصلی عقد ایجاد شده و نیازی به دخالت شخص ثالث نیست؛ از سویی دیگر طرفین عقد هـر زمـان بخواهنـد میتوانند عقد را اقاله نمایند. مطالعۀ فقه امامیه و قانون مدنی ایران نشان دهندۀ این است که عقد مذکور ویژۀ عقد صلح نبوده و قابل تعمیم به قراردادهای معین و غیر معین نیز میباشد. این پژوهش بر آن است تا با بررسی موضوع در فقه و قانون مدنی ایران، به تحقیقی مختصر در مبانی، آثار، احکام صلح التزامی به سود شخص ثالث و قلمرو این نهاد حقوقی بپردازد. واژگان کلیدی: نسبی بودن قراردادها، تعهد به سود شخص ثالث، صلح التزامی

تاريخ دفاع : 1395/6/29