نویسنده : مریم قنبری

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :عباس خلیل زاده ماسوله, ,

چكيده : داستان از دیرباز دنیایی مجازی برای انسان بوده که افکار، اندیشه‏ها و ماجراهای ذهنی خود را در آن بازتاب داده است که دارای عناصر و سازه‏هایی هستند و بنیان اصلی آن را تشکیل می‏دهند. به مجموعه‏ی عوامل سازنده‏ی داستان‏ها، عناصر داستان اطلاق می‏شود که هر یک به‏تنهایی قابل بررسی و مطالعه هستند اما با کنارهم قرارگیری این عناصر است که داستان شکل می‏گیرد. ساعدی از جمله نویسندگان صاحب سبک در ادبیات داستانی به شمار رفته و مجموعه داستانی «واهمه‏های بی‏نام و نشان» او براساس سبک رئالیسم جادویی نوشته شده و سرمشقی برای دیگر نویسندگان این حیطه شده است. هدف این پژوهش شناخت سبک و شیوه‏های بهره‏گیری غلام‏حسین ساعدی از عناصر داستان در مجموعه‏ی «واهمه‏های بی‏نام و نشان» است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است. نتایج حاصل نشان داد که ساعدی از شخصیت‏هایی استفاده کرده که اغلب برای مخاطب ملموس و واقعی بودند زیرا سبک اصلی ساعدی پیروی از رئالیسم است و در برخی از داستان‏های او سبک رئالیسم جادویی دیده می‏شود. شخصیت‏های داستان او اغلب ایستا هستند و پیرنگ داستان‏های این مجموعه همه از نوع پیرنگ بسته است. زاویه‏ی دید داستان‏های ساعدی در این مجموعه بیشتر دانای کل بوده و تنها در دو داستان از زاویه‏ی دید اول شخص بهره برده است. لحن‏های مختلفی که ساعدی در خلال گفت‏وگوها استفاده کرده، نشان از تبحر و تسلط ساعدی در ایجاد مکالماتی است که برای پرداخت واقعی شخصیت‏ها برای مخاطب است. او از هر دو شیوه‏ی شخصیت‏پردازی‏های غیرمستقیم و مستقیم در این مجموعه استفاده کرده و با توصیف به ایجاد صحنه و فضای داستان پرداخته است.

تاريخ دفاع : 1395-6-27