نویسنده : فریبرز رمضانی مقدم

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :رامین شعبانی, ,

چكيده : زمینه و هدف: هدف كلي پژوهش حاضر، تعیین آثار تمرینات ایزومتریک بر میزان درد و دامنه حرکتی در بیماران مبتلا به شانه منجمد بود. روش بررسی: 30 نفر مرد (8 نفر) و زن (22 نفر) مبتلا به شانه منجمد (با میانگین سنی3/6±8/48 سال، وزن 2/6±42/75 کیلوگرم) آزمودنی های تحقیق حاضر را تشکیل می دادند، که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شده و به طور تصافی در دو گروه مساوی تجربی (تمرینات ایزومتریک درمان‌های رایج) و کنترل (درمان‌های رایج) تقسيم شدند. آزمودنی ها برنامه تمرینات ایزومتریک را هر روز در منزل و سه جلسه در هفته در مراکز فیزیوتراپی شهر رشت به مدت هشت هفته انجام دادند. برنامه تمرین در 15 تکرار و هر تکرار شامل سه ثانیه انقباض و سه ثانیه استراحت انجام شد. همچنین در این مدت گروه کنترل فقط سه جلسه در هفته روش های درمانی تجویز شده توسط پزشک معالج را دریافت نمودند. دامنه حرکتی فلکشن، آبداکشن و میزان درد آزمودنی ها در دو گروه پژوهش قبل و بعد از 8 هفته با استفاده از گونیامتر و پرسش نامه درد مک گیل، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه نتایج قبل و بعد از تمرینات، از آزمون آماری t همبسته و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج دو گروه با یکدیگر، از آزمون t مستقل و یومن ویتنی استفاده شد؛ سطح معنی داری 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که 8 هفته تمرین بین داده های پیش آزمون و پس آزمون در متغیرهای درد، بالا آوردن شانه (001/0= p) و دور کردن شانه (000/0 = p ) در دو گروه کنترل و تجربی، تفاوت معنی داری مشاهده شد. که این تفاوت در بین گروه های مذکور معنی دار نبود (192/0 = p ). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که انجام تمرینات ایزومتریک به مدت 8 هفته به همراه تمرینات رایج در مقایسه با تمرینات رایج به تنهایی نمی تواند بر کاهش درد زمان استراحت، افزایش دامنه حرکتی در حرکت فلکشن و آبداکشن مؤثر باشد و تغییر معنی داری در میزان درد و دامنه حرکتی بیماران ایجاد نکرد.

تاريخ دفاع : 1395-11-30