نویسنده : علي پاشايي

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :بهمن اکبری گوابری, ,

چكيده : چکیده این مطالعه با هدف بررسی نقش خودکارآمدی و حرمت خود درخودناتوان سازی تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. با استفاده از روش نمونه گیري تصادفی ساده از بین دانشجویان دانشگاه آزاد شهر رشت تعداد 336 نفر( 262 زن و و 67 مرد) انتخاب شدند و به مقیاس حرمت خود کوپر اسمیت(1967) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر(1972) و مقیاس خودناتوان سازی جونز و رودولت(1982) پاسخ دادند. براي تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند گانه (گام به گام) استفاده شده است. تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین خودناتوان سازی تحصیلی با خودکارآمدی و حرمت خود رابطه منفی و معنادار وجود دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که خودکارآمدی 4 درصد و حرمت خود 8 درصد توانستند به طور معنادار متغیر خودناتوان سازی را پیش بینی کنند( 01/0P< ). این دو متغیر در مجموع 12 درصد از تغییرات خودناتونسازی تحصیلی را در دانشجویان تبیین کنند. با توجه به این یافته ها می توان گفت که با افزایش میزان خودکارآمدی و حرمت خود دانشجویان، میزان خودناتوان سازی تحصیلی در آن ها کاهش می یابد . کلید واژه ها : خودناتوان سازی تحصیلی ، خودکارآمدی، حرمت خود

تاريخ دفاع : 1396-3-31