نویسنده : طاهره نژاد غلامی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :اکرم رحمانی, ,

چكيده : هر نوع تأثیری که از رهگذر محیط زندگی، چه از نظر جغرافیایی و چه از نظر فرهنگی و اجتماعی، در شعر شاعر انعکاس یابد، صبغۀ اقلیمی خوانده می¬شود. چنین انعکاسی که متأثر از محیط پیرامونی زندگی شاعر است می¬تواند در ادبیات کودک به صورت مظاهر طبیعت و در قالب واژگان، تعبیرات و آرایه¬های ادبی نمود یابد. در این پژوهش، اشعار احمد خدادوست، افسانه شعبان نژاد و اسدالله شعبانی، سه شاعر کودک، که به ترتیب از خطّۀ شمال، جنوب و غرب کشور هستند از منظر صور خیال به روش توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است تا میزان استفادۀ آن¬ها از صبغۀ اقلیمی و تأثیر آن بر صور خیال به کار گرفته در اشعارشان معین گردد و تفاوت¬های احتمالی به کارگیری صبغۀ اقلیمی در آثارشان مشخص گردد. نتایج حاصل نشان می¬دهد در آثار خدادوست بیش از آثار شعبانی و شعبان نژاد با عناصر اقلیمی در صور خیال روبه¬رو هستیم. از مهم¬ترین دلایلی که برای این مسأله می¬توان در نظر گرفت آن است که خدادوست بر خلاف دو شاعر دیگر، زادگاهش را ترک نکرد و در تمام دوران زندگی¬اش در گیلان باقی ماند.

تاريخ دفاع : 1396-6-25