بازگشت به بانک اطلاعات پایان نامه ها

شماره دانشجویی : 940171958
نویسنده : امین ربیع زاد شهرستانی
عنوان پایان نامه : بررسی تأثیر نانوذره نقره عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون روی تشکیل بیوفیلم و بیان ژن fimA در باکتری‎های E.coli جدا شده از عفونت‎های ادراری
دانشكده : دانشکده علوم پایه
گروه تحصيلي : زیست
رشته/گرایش تحصيلي : زيست فناوري (بيوتكنولوژي) گرايش ميكروبي
مقطع تحصيلي : کارشناسی ارشد
استاد راهنما (استاد مدعو) : , هادی حبیب الهی,
استاد مشاور () : ,
چكيده : مقاومت‎های دارویی اشرشیاکولی که از عفونت‎های شایع ادراری و بیمارستانی می‎باشد، رو به گسترش است. اشرشیاکولی توان تولید بیوفیلم را نیز داراست. ساختار بیوفیلم، سلول‎های باکتری را در برابر مکانیسم‎های دفاعی میزبان و آنتی بیوتیک ها محافظت می‎کند. ژن‎های مختلف از جمله fimA در تولید بیوفیلم نقش دارند. به منظور مبارزه با این گونه پاتوژن ها، نانوذرات و به خصوص نانوذرات عامل دار شده مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر سعی شده است که تأثیر ضد باکتریایی نانوذرات نقره عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون مورد سنجش و مقایسه قرار گیرد و بیان ژن fimA تحت تأثیر این گونه مواد نیز ارزیابی شود. به همین منظور جداسازی سویه‎های پاتوژن اشرشیاکولی با تست‎های بیوشیمیایی و میکروبی و سنجش مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها با روش آنتی بیوگرام و نیز بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم سویه ها انجام شد. سنتز نانوذرات نقره عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون نیز انجام و با تکنیک‎های XRD و FTIR تأیید گردید و سپس تأثیر بازدارندگی نانوذرات نقره، تیوسمی‎کاربازون و نانو ذرات نقره عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون بر روی اشرشیاکولی‎های پاتوژن و استاندارد با آزمون MIC مطالعه شد. همچنین پس از استخراج RNA از نمونه‎های شاهد و نیز متأثر از نانوذرات نقره عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون و سپس سنتز cDNA ، با تکنیک Real time PCR میزان بیان ژن fimA مشخص گردید. نتایج MIC نشان داد که نانوذرات نقره عامل دار شده، در غلظت‎های پایین 128µg/mlو 256µg/ml تأثیر بازدارندگی بر رشد باکتری‎های مورد مطالعه دارند در صورتی که تأثیر مهارکنندگی نانوذرات نقره بدون عامل در غلظت 1024µg/ml بود. نتایج Real time PCR نشان داد که در نمونه‎های استاندارد اشرشیاکولی، نانوذرات نقره عامل دار شده منجر به کاهش 40 درصدی بیان fimA می‎گردد در حالی که تیمار نمونه‎های استاندارد با نانوذرات بدون عامل باعث افزایش 5/1 برابری بیان این ژن شد. اما در نمونه‎های پاتوژن، نانوذرات بدون عامل و نیز عامل دار شده با تیوسمی‎کاربازون باعث افزایش بیان ژن شدند در صورتی که تیمار با تیوسمی‎کاربازون به تنهایی باعث کاهش تقریبا 100 درصدی بیان fimA گردید. در یک نتیجه گیری کلی، نانوذرات عامل دارشده با تیوسمی‎کاربازون اثر ضد باکتریایی در مقابل اشرشیاکولی دارند ولی حداقل در مورد جدایه‎های پاتوژن این باکتری، این اثر از طریق تضعیف بیان ژن بیوفیلم fimA نمی‎باشد. همچنین، احتمالا جدایه‎های پاتوژن اشرشیاکولی نسبت به نمونه‎های استاندارد، دچار جهش و تفاوت چشمگیر در توالی ژن fimA یا در توالی نواحی تنظیم کنندگی این ژن شده اند.
كلمات كليدي : اشرشیاکولی، بیوفیلم، ژن fimA ، تیوسمی‎کاربازون، نانوذرات نقره
تاريخ دفاع : 1396-6-30