نویسنده : فريبا آقايي

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :بهمن اکبری گوابری, ,

چكيده : چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به خودکشی بر اساس ساختار خانواده، رضایت از زندگی و معنای زندگی در بین دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم ناحیه یک شهر رشت انجام شد. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می¬باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم ناحیه یک شهر رشت در فاصله سنی 15 تا 18 سال در 6 ماهه دوم سال 1395 بودند. نمونه‌ای به حجم 310 نفر از دانش آموزان بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) به روش نمونه‌گيري تصادفی ساده انتخاب شدند. به ¬منظور جمع¬آوری داده¬ها از پرسشنامه ساختار خانواده (اپشتاین ،بالدوین وپیشاپ،1987)؛ مقیاس افکار خودکشی (آنتون ورید ،1981)، رضایت از زندگی داینر (1985) و پرسشنامۀ معنا در زندگی استیگر و همکاران (2006)استفاده شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین مولفه های ساختار خانواده با گرایش به خودکشی رابطه مثبت و بین معنای زندگی و رضایت از زندگی با گرایش به خودکشی رابطه منفی و معناداری وجود دارد(01/0>P). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که دو متغیر ساختار خانواده، معنای زندگی 9/60 درصد تغییرات گرایش به خودکشی را پیش بینی می کنند. با توجه به متغیرهای روانشناختی همچون نقش ساختار خانواده و معنای زندگی در تبیین نگرش دانش آموزان به گرایش به خودکشی می‌تواند روشنگر بعد موثری در تبیین آسیب اجتماعی باشد. کلیدواژگان: گرایش به خودکشی، ساختار خانواده، رضایت از زندگی، معنای زندگی.

تاريخ دفاع : 1396-3-9