نویسنده : مهرنوش نهرجو

دانشكده : دانشکده علوم کشاورزی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي كشاورزي-علوم باغباني گرايش فيزيولوژي و اصلاح گل و گياهان زينتي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :شهرام صداقت حور, ,

چكيده : چکیده: شوری یکی از عوامل مهم محدودکننده رشد گیاه در نقاط مختلف جهان است. ارزیابی تأثیر سالیسيليك اسید و جاسمونیک اسید بر گیاه رزماری تحت تنش شوری آزمایش گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 1/0 و ۳/0 میلی مولار) و عامل دوم محلول‌پاشی جاسمونیک اسید در سه سطح (صفر، ۷۵ و ۱۵۰ میکرومول) و عامل سوم تنش شوری در چهار سطح (0، ۲، ۶ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت شوری میانگین اغلب صفات مورفولوژیک، مقدار پروتئین، کلروفیل a، کلروفیل کل و فعالیت آنزیم کاتالیز به‌طور معنی‌دار کاهش یافت، درحالی‌که مقدار پرولین برگ، فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز و کلروفیل b برگ به‌طور معنی‌دار افزایش یافت. برهمکنش شوری× سالیسیلیک اسید× جاسمونیک اسید بر صفات پروتئین برگ، وزن تر و خشک ‌ریشه و وزن تر و خشک کل گیاه معنی‌دار بود. اگرچه تنش شوری منجر به کاهش میانگین این صفات گردید اما کاربرد سالیسیلیک اسید منجر به افزایش میانگین این صفات گردید. همچنین با مصرف سالیسیلیک اسید، افزایش رشد گیاه، پرولین و آنزیم‌های آنتی اکسیدان در شرایط تنش شوری مشاهده شد. ولی کاربرد جاسمونیک اسید تأثیر کم یا غیرمعنی‌داری بر صفات اندازه‌گیری شده داشت. بنابراین می‌توان بیان کرد که گیاه رزماری تا حدی توانایی مقابله با شوری را دارد، ولی اگر شدت تنش شوری زیاد باشد، حتی مکانیسمهای مقاومتی گیاه نمی‌تواند با این تنش شدید مقابله کند، ولی سالیسیلیک اسید(SA) اثرات تخریبی ناشی از تنش شوری را در این گیاه بهبود بخشید؛ بنابراین استفاده از SA، به مقدار ۳/۰ میلیمولار که نسبتاً ارزان و در دسترس است، برای مقابله با تنش شوری در این گیاه پیشنهاد می‌شود.

تاريخ دفاع : 1395-06-28