نویسنده : لیلا جلیلی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : آموزش زبان انگليسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :داود تقی پور بازرگانی, ,

چكيده : پژوهش حاضر به بررسي و مقايسه تاثير نوع مستقیم و غیرمستقیم بازخورد اصلاحی در پيشرفت استفاده دقیق فراگيران ايراني سطح مقدماتي زبان انگليسي از حروف اضافه مي پردازد. به همين منظور، 90 زبان آموز مونث با رده سني 13 تا 15 سال در آموزشگاه کیش واقع در صومعه سرا از ميان 150 نفر زبان آموز از طريق آزمون OPT انتخاب شدند. زبان آموزان به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و يک گروه گواه قرار گرفتند. زبان آموزان هر گروه به دو کلاس شامل 15 زبان آموز در هر کلاس تقسيم شدند. نخست يک آزمون مهارت نوشتن اجرا شد که از پيش با شاخص اعتبار 75/0 بر روي 10 زبان آموز آزمايش شده بود. سپس گروه آزمايشي (الف) نوع مستقیم بازخورد اصلاحی و گروه آزمايشي (ب) نوع غیرمستقیم بازخورد اصلاحی را طي 20 جلسه دريافت نمودند. ضمنا، گروه گواه روش معمول رویکرد های سنتی در اصلاح خطا را در 20 جلسه دريافت نمود. در نهايت تمام گروه ها در يک آزمون مهارت نوشتن شرکت کردند. نتايج به دست آمده نشان داد که گروه آزمايشی (ب) با به کارگيري نوع غیرمستقیم بازخورد اصلاحی در مقايسه با دو گروه ديگر به مهارت خواندن بيشتري در استفاده دقیق از حروف اضافه دست يافت. همچنين گروه آزمايشي (الف) بهتر از گروه گواه عمل کردند. طبق يافته هاي اين پژوهش، دبيران ميتوانند با بکارگيري هر دو نوع بازخورد اصلاحی به پيشرفت مهارت فراگيران در استفاده دقیق از حروف اضافه کمک کنند. يافته ها نشان داد که استفاده از نوع غیرمستقیم بازخورد اصلاحی فراگيران را به تسلط بيشتري در مهارت نوشتن سوق مي دهد.

تاريخ دفاع : 1396-6-20