نویسنده : ساحره قوامی

دانشكده : دانشکده علوم کشاورزی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي كشاورزي ـ مديريت كشاورزي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :محمدصادق اللهیاری, ,

چكيده : کشاورزی مهمترین بخش اقتصادی در ایران است که به حد زیادی به آب¬و¬هوا وابسته است. آثار تغییر اقلیم جهانی بر بخش کشاورزی ایران در سال¬های اخیر از اهمیت بیشتری برخوردار شده¬است. استان گیلان یکی از استان¬های شمالی ایران است که در سال¬های اخیر با شرایط تغییرات اقلیم، بخصوص، خشکسالی و کم¬آبی مواجه شده¬است. این مسئله، محدودیت¬ها و آثار منفی بسیار زیادی را برای کشاورزان گیلانی در پی¬داشته¬است. این در حالی است که بخش اعظمی از مزارع گیلان، تحت کشت برنج بوده و برای تولید یک کیلوگرم محصول برنج، دو تا سه برابر، بیشتر از سایر غلات به آب آبیاری، نیاز می¬باشد. آمارها نشان می¬دهد که استان گیلان در آینده با بحران¬های خشکسالی و کم¬آبی¬های شدیدی روبرو خواهدشد و این مسئله بیش از هرچیز بر تولید برنج تاثیر خواهدگذاشت. تحقیق حاضر به بررسی نگرش شالیکاران شهرستان رشت درباره تغییر اقلیم و راهکارهای سازگاری آن¬ها می¬پردازد. این تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی است و ابزار اصلی گردآوری داده¬ها، پرسشنامه می¬باشد. جامعه آماری تحقیق، شالیکاران شهرستان رشت می¬باشند. تعداد 382 نفر از این شالیکاران با استفاده از روش نمونه¬گیری طبقه¬ای تناسبی انتخاب شد. نتایج حاصله با استفاده از نرم¬افزار SPSSدر دو بخش توصیفی و استنباطی مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، ماکزیمم و مینیمم) و آمار استنباطی(ضرایب همبستگی اسپیرمن، پیرسون، اتا) استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سن، سطح سواد و سابقه شالیکاری با نوع نگرش رابطه معنی داری وجود ندارد اما بین نوع مالکیت زمین، نوع منبع آب، درآمد سالانه و اندازه مزرعه با نوع نگرش ارتباط وجود دارد. همینطور در مورد روش¬های سازگاری، بین سن، سابقه کشاورزی و اندازه مزرعه با روش سازگاری در برابر تغییرات اقلیم رابطه وجود ندارد اما بین سطح سواد، نوع منبع آب، نوع مالکیت و درآمد کل شالیکاران با روش¬های سازگاری¬شان رابطه وجود دارد.

تاريخ دفاع : 1393-6-24