نویسنده : عذرا شعبان زاده

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :جهاندوست سبزعلی پور, ,

چكيده : چکیده آموختن فنون داستان نویسی همواره راه نویسنده را برای آفریدن اثری بی عیب و نقص تر هموار می کند. شاهکارهای نویسندگان امروز، شاهد خوبی بر این مدعاست که نویسندگان آن‌ها بر جنبه‌های فنی کار خودشان کاملا و قوف داشته‌اند و از این رهگذر است که آثارشان مصداق‌های خوبی برای کاربرد اصول داستان‌نویسی امروزی بشمار می‌رود. یکی از موراد برجسته اینگونه از متون برجسته ادبیات معاصر، رمان ملکوت اثر بهرام صادقی می‌باشد که با برخوردار از تعدادی از مهم ترین شاخصه‌های رمان مدرن یعنی سیلان ذهن و تک گویی درونی همراه با ذهن گرایی، از نخستین داستان‌هایی است که بسیاری از مؤلفه‌های مدرنیسم را در خود دارد. در واقع، آثار بهرام صادقي را می‌توان به دو دسته مشخص تعریف کرد: نخست داستان‌هایی که با داشتن درونمایه طنزی تلخ، زندگی و جامعه را به ريشخند گرفته است، اما با این وجود بعضن نیز دورنمای امید به زندگی بهتر، دیده می‌شود و دوم داستان‌های فلسفی که بیشتر به پوچی و بیهودگی زندگی اشاره دارد که مهمترین آن داستان بلند «ملکوت» است و از شاخص‌ترین نوشته‌های اوست. از اینرو، محقق به دنبال بررسی عناصر داستانی موجود در این رمان بوده است. در این راستا، نتایج تحقیق نشان داد که «ملکوت» بازتابنده‌ی دلزدگی و یأس فضای روشنفکرانه‌ی دوران نویسنده است؛ تلاشی فلسفی برای بیان حقیقت تلخ، ناگوار و تکراریِ زندگیِ انسانِ معاصر به شکلی سمبولیک؛ جهانی برآمده از ناخودآگاه نویسنده که به مسئلۀ ویرانی و مرگینگی و رانۀ روانی مرگ می‌پردازد. در وقع، یکنواختی، روزمرگی و عادت، بیماری، جنون، شر، شیطان، تزلزل، گناه، عذاب، مجازات، رنج، قربانی‌کردن، انتقام، قطع اندام، تحقیر، پرخاشگری، آزار، خودفراموشی، خشونت، جنایت، عقدۀ ادیپ و پسر/پدرکشی، خودآزاری و دگرآزاری از جمله مبنای این داستان فراواقعی است. واژه‌های کلیدی: ملکوت، بهرام صادقی، عناصر داستان، ادبیات معاصر، رمان مدرن.

تاريخ دفاع : 1396-6-28