نویسنده : اسمعیل موقری

دانشكده : دانشکده تحصیلات تکمیلی و مجتمع فنی

رشته/گرایش تحصيلي : الهيات و معارف اسلامي - فقه ومباني حقوق اسلامي

استاد راهنما (استاد مدعو) : , سید علی میرابراهیمی,

چكيده : «ارتداد» که از واژه «رد» گرفته شده، در لغت به معناى «بازگشت» است. در فرهنگ دینى، بازگشت به کفر، «ارتداد» و «ردّه » نامیده می شود. تمام مذاهب اسلامی از دين برگشتگي را عبارت از كافر شدن از روي عمد و آگاهي می دانند و ارتداد را با انكار آن دسته عقايد و احكامی كه در اسلام ثابت هستند؛ يعني رفتارهايي چون اهانت به ساحت مقدس خداوندي يا به ساحت پيامبراكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و يا مباح شمردن حرامها يا انكار واجبات و همانند آن مي پذيرند. مذهب تشیّع علاوه بر انکار اصول دین، انکار اصول مذهب یعنی انکار امامت و معاد را نیز جزء ارتداد می داند. البته مسئله ارتداد و احکام جزایى مترتب بر آن، به اسلام اختصاص ندارد. در برخى از ادیان دیگر و مذاهب بزرگ نیز هرگاه کسى از دینِ برگزیده و منتخب روى گرداند، کافر به شمار می آید و بدان سبب که از دین سابق برگشته، مرتد خوانده و مجازات می شود. البته این نکته قابل ذکر است که ارتداد بر دو قسم است. 1؛ ارتداد از فطرت. 2؛ ارتداد ملی. که در پژوهش حاضر بطور مستوفی به بررسی ماهیت و احکام ارتداد ملی و فطری در مذاهب اسلامی خواهیم پراخت.

تاريخ دفاع : 1396-11-29