نویسنده : مونا آرست

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (استاد مدعو) : , ایرج صالحی,

چكيده : هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودپنداره با تاب آوری و خودکارآمدی در افراد ورزشکار و غیر ورزشکار در سطح شهرستان رشت می باشد. برای دستیابی به این هدف، نمونه ای شامل 590 نفر از زنان ورزشکار و زنان غیر ورزشکار(295ورزشکار،295غیر ورزشکار) در سطح شهرستان رشت انتخاب شده است. به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز از مقیاس خودپنداره، تاب آوری و خودکارآمدی و برای تحلیل داده ها، از روش آماری تحلیل واریانس، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغییری هم زمان استفاده شد. و با توجه به فرضیه پژوهش به بررس مقایسه سه متغییر در زنان ورزشکار و غیرورزشکار پرداخته شد و نتایج پژوهش نشان داد که در هر سه متغیر خودپنداره، تاب آوری و خودکارمدی بین دو گروه افراد ورزشکار و غیرورزشکار در تفاوت معنی داری وجود دارد و مقایسه میانگین ها حاکی از بالا بودن میزان این بعد درگروه افراد ورزشکار نسبت به گروه افراد غیرورزشکار بود. از این رو فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر وجود تفاوت معنی دار بین میزان خودپنداره، تاب آوری و خودکارآمدی دو گروه افراد ورزشکار و غیرورزشکاردر سطح(0001/0) تایید می در مقایسه میزان خودپنداره در دو گروه زنان ورزشکار و غیرورزشکار(544/93= F، 0001/0= P)، تفاوت معنی داری وجود دارد و مقایسه میانگین ها حاکی از بالا تر بودن میزان خودپنداره در گروه زنان ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار بود. واژه کلیدی: خودپنداره، تاب آوری، خودکارآمدی،روانشناسی ورزش

تاريخ دفاع : 1396-10-18