نویسنده : معصومه فرد احمدي

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :حسین اسکندری ورزلی, ,

چكيده : چکیده ترکیب‌سازی یکی از مهم‌ترین شیوهای ساختن واژه‌ها و کلمات جدید در هر زبان است.شاعران و نویسندگان به کمک این شیوه کلمات جدید با معانی متفاوتی خلق می‏کنند و بر گستره‏ی واژگان زبان و دایره‏ی معانی آن می‏افزایند. خواجوی کرمانی از مهم‌ترین مقلدان سبک عراقی بوده است که در شیوه شاعری از مقلدان معروف نظامی تلقی می‌شود. وی در ترکیب‌سازی بسیار شبیه به نظامی عمل نموده است.این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی با هدف شناخت توانایی‏ها و امکانات ترکیب‌سازی در زبان فارسی و همچنین شیوه‏های ترکیب‌سازی خواجو کرمانی در مثنوی روضه الانوار انجام شده است. نتایج حاصل نشان داد که یکی از برجستگی های مثنوی روضه الانوار ترکیب های اسمی و وصفی به کار رفته در آن است. در این مثنوی شاعر به استفاده از ترکیبات اسمی بیش‌تر از ترکیبات وصفی تمایل نشان داده است. از میان ترکیبات اسمی مشتق دار ترکیبات وندار اسم ند بیش ترین تکرار را دارا بوده است. هم چنین در ترکیبات اسمی (اسم) (اسم)، (صفت شمارشی) (اسم) و از میان ترکیات وصفی اسم بن مضارع بیش ترین تکرار را دارا بوده است واژه‏های کلیدی: دستور زبان، ترکیب‌سازی، ترکیبات اسمی، ترکیبات وصفی، خواجوی کرمانی، روضه الانوار

تاريخ دفاع : 1396-11-04