نویسنده : سیده زهرا حسینی تبار

دانشكده : دانشکده تحصیلات تکمیلی و مجتمع فنی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی بالينی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :بهمن اکبری گوابری, ,

چكيده : چکیده این پژوهش با هدف نقش طرحواره های ناسازگار اولیه ،خوش بینی و بدبینی در پیش بینی سازگاری زنان با طلاق عاطفی انجام شده است.اين پژوهش از نوع همبستگی است، جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره بهزیستی می باشد که در سال1394 از طرف شورای حل اختلاف شهرستان رشت به آن مرکز ارجاع داده شده اند. حجم جامعه، 420 نفر مي باشد كه با استفاده از جدول كرجسي مورگان 200 نفر بدست آمده است و پرسشنامه طلاق عاطفی گاتمن (2008)، پرسشنامه طرحواره يانگ(فرم كوتاه) یانگ (2001)، پرسشنامه خوش بینی-بدبینی شیرو و کارو (1985) و پرسشنامه سازگاری اسپانیر بر روی آنها اجرا شد. نتایج با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن و رگرسیون لوجستیک در 18spss تحلیل گردید. نتایج تحلیل همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین مولفه طرحواره های ناسازگار و زیر مقیاسهای آن با خوش بینی بجز معیارهای سرسختانه و استحقاق/ بزرگ منشی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین مولفه های ناسازگار با سازگاری زناشویی رابطه منفی و معنی دار می باشد. رابطه ایثارگری با سازگاری معنی دار نمی باشد. رابطه رضایت زناشویی و سازگاری با خوشبینی مثبت و معنی دار می باشد. نتایج ضریب رگرسیون لوجستیک نشان داد که متغیرهای بی اعتمادی، انزوای اجتماعی، نقص، آسیب پذیری، ایثارگری، معیارهای سرسختانه و استحقاق به صورت منفی و معنی داری قادر به پیش بینی سازگاری هستند. اما متغیرهای محرومیت هیجانی، رهاشدگی، شکست، وابستگی، گرفتار، اطاعت، بازداری هیجانی، خویشتن داری و خوشبینی قادر به پیش بینی سازگاری نیستند. با توجه به نتایج باید گفت که خوش بین بودن و رواج آن در بین زوجین از عمده‌ترین مسائلی هستند که می‌توانند تعارضات زناشویی زنان را کاهش می¬دهد و بر مدیریت طرحواره‌های ناسازگار و کاهش طلاق می تواند، تاثیر بگذارد.

تاريخ دفاع : 1395-6-21