نویسنده : بهرام پوررحمن

دانشكده : دانشکده علوم کشاورزی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي كشاورزي ـ مديريت كشاورزي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :سعید فیروزی, ,

چكيده : بخش کشاورزی برای تحقق مأموریتهای خود از جمله تأمین امنيت غذايي جامعه و ایفای نقش مؤثر در تقویت استقلال ملی، نيازمند گذر سريع از مرحلۀ توليد معيشتی و سنتی به مرحلۀ توليد صنعتی و تجاری است. از طرفی مکانيزاسيون به مثابه رويکردی است که نيلِ بخش کشاورزی به مرحلۀ توليد صنعتی و تجاری را ممکن می سازد. بنابراین، ضرورت دارد تا با اتخاذ تدابير مناسب به توسعه آن پرداخت. از مشکلات پیش روی توسعه مکانیزاسیون کشاورزی، عدم وجود مهارت فنی کاربران ماشین های کشاورزی است. برای برنامه ریزی در این حوزه تعیین مواردی از قبیل تعریف مکانیزاسیون، فرآیند و الویت بندی مهارت فنی کاربران الزامی است. از همین رو پژوهشی به منظور تدوین برای اولویت بندی ماشین های نشاکار که دارای ببیشترین قابلیت اجرا باشد، انجام شد. پژوهش مذکور از نوع کاربردی و توصيفی بوده و به روش پيمايشی و اسنادی صورت گرفته است. به منظور گردآوری اطلاعات از ابزار پرسش نامه، مصاحبه و مشاهدۀ میدانی کمک گرفته شد. نمونه آماری در این پژوهش، 15 نفر از متخصصین در حوزه ماشین های کشاورزی بودند. اولویت بندی ماشین های نشاکار برنج در استان گیلان و تحلیل مهارت های فنی کاربران به عنوان هدف اصلی تحقیق در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج تحقیق، نشاکار دای دونگ ۴ ردیفه با وزن ۱۹۴/۰ و ضریب ناسازگاری ۵/۰ انتخاب اول در بین پاسخگویان بود. کوبوتا ۴ ردیفه و دای دونگ ۶ ردیفه سوار به ترتیب با وزن 167/0 و 154/0 و ضریب ناسازگاری 05/0 در رتبه‌های دوم و سوم قرار گرفتند. همچنین، قابل ذکر است که نشاکار تونگ یانگ 4 ردیفه در رتبه آخر قرار گرفت.

تاريخ دفاع : 1396-11-11