بازگشت به بانک اطلاعات پایان نامه ها
شماره دانشجویی : 940077112
نویسنده : نیلوفر غضنفری
عنوان پایان نامه : بررسی کاهش حساسیت به ونکومایسین و موتاسیون ژن Vra در جدایههای بالینی استافیلوکوکوس اورئوس
دانشكده : دانشکده علوم پایه
گروه تحصيلي : زیست
رشته/گرایش تحصيلي : زيست شناسي - ميكروبيولوژي
مقطع تحصيلي : کارشناسی ارشد
استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :لیلا اسدپور, ,
استاد مشاور () : ,
چكيده : استافیلوکوکوس اورئوس از مهمترین عوامل عفونتهای بیمارستانی و اکتسابی جامعه میباشد و نسبت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیکها مقاومت نشان میدهد. گلیکوپپتیدها به ویژه ونکومایسین، از آنتی بیوتیکهای موثر بر دیواره سلولی، مطمئن ترین داروی درمان علیه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین میباشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان حساسیت به ونکومایسین در جدایههای بالینی استافیلوکوکوس اورئوس و بررسی موتاسیون ژن تنظیم گر سنتز دیواره vraS,R در سویههای مقاوم به ونکومایسین میباشد.
مواد و روشها:در این بررسی71 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از آزمایشگاهها و بیمارستانهای شهر رشت در سالهای 94 و 95 جمع آوری شد.جهت تعیین حساسیت سویهها به آنتی بیوتیک ونکومایسین از آزمونهای فنوتیپی دیسک دیفیوژن و تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی به روش ماکرودایلوشن براث استفاده شد.برای بررسی موتاسیونهای ژن تنظیم گر دو جزئی VraS,Rدر جدایههای مقاوم ،PCR سکونسینگ انجام شد. نرم افزار CLC main workbench v3.5 و نرم افزار بلاست (BLAST) برای مقایسه توالی این ژنها در جدایههای مقاوم با ژن سویه استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: تعداد 3 ("/4) سویهها مقاوم به ونکومایسین و 8 (&/11) سویهها نیمه حساس به ونکومایسین بودند. MICونکومایسین در این جدایهها از 64-4 میکروگرم بر میلی لیتر متغیر بود. از بررسی توالی نوکلئوتیدی ژنهای vraS,Rدر 8 جدایه، در تمام موارد موتاسیونD59E در ژن vraR شناسایی شد. موتاسیون شایع دیگر در این ژن در کدون 121 بود که در 2 مورد منجر به جایگزینی سرین به جای آرژنین و در یک مورد منجر به جایگزینی ایزولوسین به جای آرژنین گردید.در ژن VraS نیزدر تمام 8 جدایه مورد بررسی موتاسیون بدمعنی GAA>GGC در کدون 45 دیده شد که منجر به جایگزینی گلایسین به جای گلوتامیک اسید شد.
نتیجه گیری:نتایج حاصل از مطالعه حاضر بیانگر کاهش حساسیت به ونکومایسین در درصد بالایی از جدایههای بالینی استافیکوکوس اورئوس در رشت میباشد.این مساله هشدار جدی در مورد احتمال کاهش کارایی آن در درمان عفونتهای ناشی ازMRSA در آینده میباشد.همچنین با توجه به وقوع جهش در همه نمونههای با مقاومت متوسط به ونکومایسین،به نظر میرسد که جهش در ژنهایVraیکی از مهم ترین مکانیسمهای کاهش حساسیت به ونکومایسین در سویههای استافیلوکوکوس اورئوسجدا شده از نمونههای بالینی در رشت باشد.
كلمات كليدي : استافیلوکوکوس اورئوس- ونکومایسین- مقاومت آنتی بیوتیکی vraS,R-استافیلوکوکوس مقاوم به متی سیلین.
تاريخ دفاع : 1396-6-22