نویسنده : مهشاد پذيرايي

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :فرهاد رحمانی نیا, ,

چكيده : چکیده مقدمه : هدف از این مطالعه بررسی قدرت فشردن دست با متغییرهای آنترمتریکی پایه، اندام فوقانی و ویژه دست و مقایسه آن در دانشجویان مرد ورزشکار و غیر ورزشکار است. مواد و روش ها: جامعه آماری این پژوهش را 200 آزمودنی مرد شامل 100 دانشجوی غیر ورزشکار و 100 دانشجوی ورزشکار که در رشته های هندبال، بسکتبال، والیبال، فوتبال، کشتی وجودو فعالیت داشتند، تشکیل می دهند. قد، وزن شاخص توده بدن و چربی بدن (سه نقطه ای) آنها نیز با مطالعه ی جکسون و پولاک محاسبه شد. علاوه بر این متغیرهای آنترومتریکی اندام فوقانی شامل طول بازو، طول ساعد و دست، عرض آرنج، عرض مچ دست، عرض کف دست، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست و متغیرهای آنترومتریکی ویژه دست شامل محدوده پنج انگشت، طول انگشتان و پیرامون انگشتان در همه ی آزمودنی ها اندازه گیری شد. از متر نواری و کولیس برای اندازه گیری های آنتروپومتریکی و از نیرو سنج دستی برای اندازه گیری قدرت فشردن دست استفاده شد. داده ای تحقیق با استفاده از آزمون های آماری t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن ANOVA, و کروسکال والیس تجزیه تحلیل شد و فرضیه های تحقیق در سطح(05/0>P) بررسی شدند. یافته ها: یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد که قدرت فشردن دست در گروه ورزشکار تنها با وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن، طول بازو، محیط باز، محیط ساعد، محیط مچ دست و طول انگشت پنجم رابطه ی معنی داری داشته است و در گروه غیر ورزشکار نیز با وزن، شاخص توده ی بدن، درصد چربی بدن، طول بازو، طول ساعد، طول ساعد و دست، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست، عرض مچ دست، عرض کف دست، طول انگشت دوم، محدوده پنچم انگشتان رابطه ای معنی دار بوده است(05/0>P). قدرت فشردن دست در کل آزمودنی ها با سن رابطه ای نداشته، اما با سایر متغیرهای آنتروپومتریکی رابطه معنی داری داشته و تنها با درصد چربی بدن این رابطه معکوس و معنی دار بوده است(05/0>P). همچنین نتایج نشان داد که بین قدرت فشردن دست در گروه هندبال با محیط بازو، محدوده ی انگشت اول، محدوده ی انگشت دوم، محدوده انگشت چهارم، پیرامون دوم انگشتان، در گروه بسکتبال با عرض مچ دست، در گروه والیبال با طول انگشت اول، طول انگشت پنجم، پیرامون چهارم انگشتان، در گروه کشتی _ جودو با شاخص توده ی بدن، محیط ساعد و در گروه فوتبال با قد، وزن، طول ساعد و دست، عرض آرنج، عرض مچ دست، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست، محیط طول انگشت دوم، طول انگشت سوم، طول انگشت چهارم، طول انگشت پنجم، پیرامون اول انگشتان، پیرامون دوم انگشتان رابطه ی معنی داری مشاهده شده استو در همه ی رشته ها بین قدرت فشردن دست با درصد چربی بدن رابطه ی معکوسی وجود دارد(05/0> p). علاوه بر این، گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در متغیرهای آنتروپومتریکی سن، شاخص توده بدن و عرض آرنج تفاوت معنی داری نداشته و در میان رشته های ورزشی مورد نظر (هندبال، بسکتبال، والیبال، فوتبال و کشتی_جودو) نیز از نظر آماری تفاوت معنی داری در متغیر های آنتروپومتریکی درصد چربی بدن، شاخص توده بدن، محیط بازو، محیط ساعد، محیط مچ دست، عرض آرنج، عرض کف دست، طول انگشت اول، طول انگشت پنجم و پیرامون سوم انگشتان وجود نداشته است(05/0>P). نتیجه گیری: این یافته ها نشان داد که متغیرهای آنتروپومتریکی و همچنین نوع فعالیت ورزشی بر قدرت فشردن دست تاثیر گذار هستند. کلید واژه ها: قدرت فشردن دست، متغیر های آنتروپومتریکی، ورزشکار، غیر ورزشکار.

تاريخ دفاع : 1395-06-31