نویسنده : معصومه پاداش هوشیار

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : آموزش زبان انگليسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :حامد بابائی شلمانی, ,

چكيده : تحقیق حاضر می کوشد به بررسی تاثیر خودارزیابی و ارزیابی همکلاس در مقابل ارزیابی معلم بر انشاءنویسی دانش آموزان ایرانی سطح متوسطه بپردازد. بدین منظور، ۴۵ دانش آموز سطح متوسطه از میان ۷۰ دانش آموز دبیرستان دخترانه شاهد رشت (گیلان، ایران) پس از انجام آزمون تعیین سطح SPT انتخاب و سپس به طورتصادفی در سه گروه ۱۵ نفره آزمایش (A, B, and C) قرارداده شدند. پس از آنکه هرسه گروه در پیش آزمون انشاءنویسی شرکت نمودند، گروه آزمایش (A) برنامه آموزشی انشاءنویسی با تکنیک ارزیابی معلم، گروه آزمایش(B)همان برنامه آموزشی را با تکنیک خودارزیابی و گروه آزمایش(C)همان برنامه آموزشی را با تکنیک ارزیابی همکلاس در ۱۰ جلسه (یک بار در هفته،۹۰ دقیقه)دریافت نمودند. پس از پایان دوره آموزش، پس آزمون ازهر سه گروه به عمل آمد. داده های بدست آمده با استفاده ازآمار توصیفی، آزمون تی تست مزدوج، روش تحلیلی آنووا، آزمون های لوین و شفه به کمک نرم افزارSPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق با توجه به نمرات بالای گروه آزمایش B (گروه خودارزیابی) در پس آزمون نسبت به گروه آزمایش A (گروه ارزیابی معلم) و گروه آزمایش C ( گروه ارزیابی همکلاس) نشان داد که به لحاظ آماری تفاوت با اهمیتی میان تأثیر ارزیابی معلم، خود ارزیابی و ارزیابی همکلاس بر انشاءنویسی دانش آموزان وجود دارد. همچنین، گروه ارزیابی همکلاس نیز در مقایسه گروه ارزیابی معلم نمرات بالاتری را کسب نمودند. بنابراین، آموزش انشاءنویسی از طریق تکنیک های خود ارزیابی و ارزیابی همکلاس در مقابل تکنیک ارزیابی معلم مؤثرتر بوده اند، تکنیک هایی که ذهن دانش آموزان را جهت پردازش موادآموزشی بصورت معنادار فعال می نماید تا به لحاظ شناختی به یادگیری ادراکی اجزاء زبان دست یابند.

تاريخ دفاع : 1397-06-18