نویسنده : جعفر نظری برسری

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :مظاهر زمانی, ,

چكيده : مردم نگاري يك روش كيفي است كه محقق از طريق آن به توصيف يا تفسير ارزش ها، رفتارها، عقايد و زبان مشترك يك گروه فرهنگي و يا مردم در يك محدوده ي تاريخي به مشاهده ي جهان در چهارچوب مرجع افراد مورد بررسي مي پردازد. داستاني كه بر اساس تقليدي نزديك به واقعيت از آدمي و حالات و عادات بشري نوشته شده باشد را رمان مي گويند، روش كار در اين پايان نامه توصيفي- تحليلي است. هدف اين پايان نامه بررسي مردم نگاري در رمان جاي خالي سلوچ است، نتايج حاصل نشان داد كه؛ تلاش دولت آبادي در اين رمان واقع گرا، نشان دادن وضعيت نابسامان زندگي در پي نتايج و تاثيرات انقلاب سفيد و اصلاحات ارضي بر زندگي روستائيان است. داستان، روايت دردمندانه ي زندگي يك زن روستايي به نام مرگان در يكي از نقاط دور افتاده ي ايران است. روابط و مناسبات افراد در جاي خالي سلوچ فوق العاده مادي و خشن است، مرگان، شخصيت اصلي و مركز ثقلِ حوادثِ داستان است. شخصيت ها در داستان «جاي خالي سلوچ» راكد و ايستا نيستند و متناسب با سن و محيط اجتماعي شان متفاوت عمل مي كنند. استفاده از واژه هاي محلي، توصيف جزئيات و مكان ها فراوان استفاده شده است. درون مايه ي داستان اعتراض به اصلاحات ارضي رژيم شاه است كه گرسنگي، فقر و محروميت اجتماعي را به ارمغان آورده است. دولت آبادي با طنزي تلخ و با توصيفي نمادین فقر روستاييان را به تصوير مي كشد. روي هم رفته پذيرش جبر اجتماعي و تبعيت افراد از اوضاع اقتصادي در جاي خالي سلوچ بر بينش تراژيك داستان افزوده و آن را به اثري نيمه رئاليستي– نيمه ناتوراليستي (ناتورئاليسم) تبديل كرده و آدم ها اسير و بي اراده اي در دست محيط و اقتصاد هستند.

تاريخ دفاع : 1397-6-21