نویسنده : الناز حاج بابا

دانشكده : دانشکده علوم پایه

رشته/گرایش تحصيلي : زيست شناسي - ميكروبيولوژي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :لیلا اسدپور, ,

چكيده : چکیده مقدمه: امروزه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یک عامل مهم بیماری زا در بیمارستان شناخته شده است. مقاومت نسبت به داروهای ضد میکروبی در استافیلوکوکوس اورئوس بیش از اکثر باکتری های دیگر رخ می دهد. بویژه سویه های MRSA این باکتری اغلب مقاومت های آنتی بیوتیکی چندگانه کسب می کنند. در پژوهش حاضر سرعت ظهور سویه های MRSA مقاوم به آنتی بیوتیک های سفالوسپورین در شرایط آزمایشگاهی و نقش موتاسیون ژن mecI در کسب این مقاومت مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در 70 جدایه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس سویه های MRSA به روش فنوتیپی و تعیین حضور ژن mecA شناسایی شدند. مقاومت این جدایه ها به 6 آنتی بیوتیک بتالاکتام به روش انتشار از دیسک بررسی شد. فراوانی ژن blaZ در جدایه های مقاوم به بتالاکتام ها به روش PCR و موتاسیون ژن های mecI و premecA در 10 جدایه انتخابی مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام به روش PCR سکوئنسینگ تعیین شد. نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر مقاومت بالای جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مورد مطالعه به متی سیلین و سایر آنتی بیوتیک های بتالاکتام می باشد.به نظر می رسد تولید آنزیم بتالاکتاماز و هیدرولیز آنزیمی آنتی بیوتیک نقش مهم تری در بروز این مقاومت ها داشته و تاثیر موتاسیون ژن های تنظیم کننده بیان ژن mecA در بروز آن ناچیز باشد و 14 درصد از سویه ها دارای ژن mecI و تنها در یک سویه جهش در ژن 226 premcI دیده شده است. کلمات کلیدی : استافیلوکوکوس اورئوس ، ، بتالاکتام، mecA ،mecI

تاريخ دفاع : 96-11-10