نویسنده : سپیده پور پناه ناوان

دانشكده : دانشکده تحصیلات تکمیلی و مجتمع فنی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي معماري

استاد راهنما (استاد مدعو) : , حسین صفری,

چكيده : چکیده: در هجوم همه جانبه تکنولوژی و در عصر پر هیاهوی امروزی که به سرعت همه ی عوامل در حال تغییر و تبدیل هستند.فرهنگ و اجتماع محلی برای برخوردی همسو با محیط پیرامون خود ، ناگزیر به تعامل و ترکیب با شاخص های زندگی امروزی است.این امر را می توان در قالب موضوعی با عنوان پایداری اجتماعی بررسی کرد.پایداری اجتماعی را می توان تداوم فرهنگ و خاطره جمعی با در نظر گرفتن معیارهای روز جامعه دانست.پایداری ا جتماعی رویکردی است که در آن به عدالت ، زیبا-شناختی، آسایش،امنیت و هویت اجتماعی پرداخته شده است.نبود راهبردی جامع پیرامون ساخت بناها با رویکرد پایداری اجتماعی سبب شده است که اکثریت فضاهای طراحی شده برای جوامع ، فاقد ارزش های ذکر شده باشد. برای مثال غالبا بناها بدون توجه به بحث امنیت در بعد طراحی بناها و توجه به فضاهای امن اجتماعی ساخته و ایجاد می شود.همچنین کمتر بنایی با رویکرد ایجاد محیطی اجتماعی جهت بوجود آوردن تاثیر عموم کاربران بر محیط مورد استفاده خود ساخته می شود تا با شکل گرفتن حس تعلق در تمامی مراحل ساخت بهره برداری و نگهداری عموم کاربران مشارکت داشته باشند.این رساله در نظر دارد با مطالعه پیرامون پایداری اجتماعی و ریشه یابی آن در علوم امروزی،تقسیم بندی های متفاوت آن،رابطه پایداری اجتماعی با معماری و شاخص های آن به معیارهای عملی و عملکردی برای ایجاد آن در محیط کالبدی بپردازد و در ادامه با طراحی مجموعه فرهنگی که موضوع طراحی این رساله است به نمونه ای کوچک برای نشان دادن عملی این نوع نگاه به طراحی معماری پایدار اجتماعی دست یابد.همچنین به بستر طرح به عنوان عاملی مهم برای شکل گیری طرح توجه شده که در این پژوهش،تالش از شهرهای استان گیلان به عنوان بستر طرح مطرح می باشد.در انتها با استفاده از مطالعات عملکردی به ارائه طرح مجموعه فرهنگی تالش با رویکرد پایداری اجتماعی می پردازیم.در مجموع در این رساله،روش پژوهش تحلیلی،توصیفی می باشد و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و تحلیلات کمی پژوهش با نرم افزارهای space syntax انجام شده است. کلید واژه ها: مجموعه فرهنگی،تالش،پایداری اجتماعی،چیدمان فضایی

تاريخ دفاع : 96-10-27