نویسنده : سمیرا نواییان

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (استاد مدعو) : , فرهاد اصغری,

چكيده : چکیده: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی‌درمانی کودک محور بر افزایش مهارت اجتماعی و خودکارآمدی و کاهش تکانشوری کودکان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش شبه¬آزمایشی با طرح پیش¬آزمون ـ پس¬آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش¬آموزان دختر مقطع سوم ابتدایی تشکیل می‌دادند. از بین دو مدرسه دولتی شهرستان رامسر در سال 97 – 1396، تعداد 24 نفر به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی، در دو گروه 12 نفری (12 نفر در گروه آزمایش، 12 نفر در گروه کنترل) قرار گرفتند؛ و پس از برگزاری پیش‌آزمون، برنامه مداخله¬ای بازی‌درمانی کودک محور در 9 جلسه، 45 دقیقه-ای برای گروه آزمایش اعمال شد، در حالی که گروه کنترل، چنین مداخله¬ای را دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه پس¬آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده¬ها از پرسشنامه تکانشی بودن هرشفیلد (1965)، مقیاس خودکارآمدی کودکان ویلر ولد (1982) و پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند (1953) استفاده شد. داده¬ها با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله بازی‌درمانی کودک محور بر افزایش مهارت اجتماعی و خودکارآمدی و کاهش تکانشوری کودکان مؤثر بود؛ (01/0p

تاريخ دفاع : 97-6-21