نویسنده : مهدی ستوده

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :فرهاد رحمانی نیا, ,

چكيده : هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه اثر دو الگوی تمرین در زمین های کوچک و تمرینات اینتروال بر برخی عوامل آمادگی جسمانی، مهارتی و غلظت لاکتات فوتبالیست های نونهال پسر بود. 24 بازیکن فوتبال شهرستان بندرانزلی (میانگین سنی 45/0± 75/13) که سابقه ی 4 تا 5 سال ورزش فوتبال را داشتند، به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند و به طور تصادفي در دو گروه تمريني اینتروال (12 نفر) و بازی در زمین های کوچک (12 نفر) قرار گرفتند. تفاوت معنی داری بین میانگین سن (45/0 ± 75/13 و 49/0 ± 76/13 سال)، میانگین قد (89/8 ± 58/157 و 24/7 ± 25/156 سانتیمتر)، میانگین وزن (95/6 ± 16/45 و 21/10 ± 7/44 کیلوگرم) و درصد چربی (25/2 ± 83/15 و 44/5 ± 67/16) آزمودنی های دو گروه تمرینی در زمین های کوچک و اینتروال مشاهده نشد. بعد از انجام اندازه گیری های مورد نظر، آزمودني¬ها به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته در برنامۀ تمرينی شركت نمودند. برنامۀ تمرینی هر دو گروه در گرم کردن و چهارچوب اصلی تمرین مشابه هم بوده و فقط در 25 دقیقه نوع تمرینات آنها با هم متفاوت بود. در پایان از آزمون t همبسته برای مقایسه ی نتایج پیش آزمون و پس آزمون، همچنین برای مقایسه پس آزمون دو گروه از آزمون t مستقل در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی تمرین در زمین¬های کوچک موجب افزایش معنی¬داری در توان هوازی (11%)، توان بی¬هوازی (16%)، سرعت (3%)، چابکی (18%)، تکنیک پاس (12%)، تکنیک دریبلینگ (10%)، تکنیک شوت (10%) و کاهش معنی¬داری در درصد چربی بدن (13%-) و سطوح لاکتات خون پس از آزمون هاف ( 13%-) شد. همچنین الگوی تمرینی اینتروال موجب افزایش معنی¬داری در توان هوازی (6%)، توان بی¬هوازی (%9)، سرعت (%6/2)، چابکی ()، تکنیک پاس (%4)، تکنیک دریبلینگ (%4)، تکنیک شوت (4%) و کاهش معنی¬داری در درصد چربی بدن (%4-) و سطوح لاکتات خون پس از آزمون هاف ( 7%-) شد. بنابراین می¬توان نتیجه گرفت که هر دو برنامه تمرین در زمین¬های کوچک و اینتروال آمادگی جسمانی بازیکنان نونهال فوتبال را بهبود می¬بخشد ولی تمرین در زمین های کوچک می تواند تاثیر بیشتری روی مهارت های تکنیکی بازیکنان فوتبال داشته باشد.

تاريخ دفاع : 1395-06-17