نویسنده : سید عبدالرضا میراعلمی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :فرهاد رحمانی نیا, ,

چكيده : چکیده زمینه و هدف: در جهت بهبود کاهش چاقی و اضافه وزن در قشر فعال جامعه از جمله دانش آموزان و با توجه به اهمیت این عوامل بر سلامتی افراد، بررسی اثر فعالیت هوازی بر وضعیت جسمانی و ترکیب بدن این گروه لازم و حیاتی می¬باشد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته فعالیت بدنی هوازی با دو شدت مختلف (بالا و پایین) بر شاخص های آمادگی جسمانی مانند حداکثر اکسیژن مصرفی و انعطاف پذیری و ترکیب بدن پسران دانش آموز دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون می باشد. جامعه آماری مطالعه حاضر را کلیه دانش آموزان دارای اضافه وزن لاهیجان تشکیل دادند که از این بین 30 نفر با شاخص توده بدنی 25 تا 30 به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. پس از بررسی های اولیه و دریافت رضایت نامه از والدین آزمودنی¬ها به سه گروه 10 نفری تمرین هوازی با شدت بالا، تمرین هوازی با شدت پایین و گروه شاهد تقسیم شدند. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، درصد چربی، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به باسن، حداکثر اکسیژن مصرفی و آزمون انعطاف پذیری عضلات پشتی و همسترینگ انجام شد. منظور از شدت بالا تمرین تناوبی با شدت 50 تا 95 درصد و منظور از شدت پایین فعالیت با 40 تا 50 درصد ضربان اوج می باشد. یافته¬ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده¬ها نشان داد که هر دو شدت تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به باسن، درصد چربی بدن و افزایش معنی دار حداکثر اکسیژن مصرفی شد (05/0 > p)، اما تغییر مقابل توجهی در گروه کنترل مشاهده نشد. در مقایسه با گروه کنترل، دو گروه تمرینی با شدت بالا و پایین تفاوت معنی داری در شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی نشان دادند (05/0 > p). نتیجه¬گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر می توان اذعان نمود که انجام فعالیت هوازی باعث کاهش میزان چربی بدن و به دنبال آن بهبود آمادگی جسمانی و کاهش شاخص توده بدنی می-شود. هرچند، تفاوت قابل ملاحظه ای بین دو شدت ورزشی بر سازگاری آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی مشاهده نشد. واژه های کلیدی: تمرین هوازی، آمادگی جسمانی، ترکیب بدن

تاريخ دفاع : 97-10-17