نویسنده : اسماعيل رمضان پور

دانشكده : دانشکده مدیریت و حسابداری

رشته/گرایش تحصيلي : مديريت بازرگاني

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :نرگس دل افروز, ,

چكيده : هدف اصلی این پژوهش سنجش میزان تاثیر مسئولیت پذیری اجتماعی بر رفتارهای نوآورانه و تمایل به ماندن در سازمان با میانجی گری درگیری شغلی کارکنان بوده است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان شعب بانک کشاوری استان گیلان تشکیل می دهند. با استفاده از روش نمونه گیری غیر انتخابی در دسترس نمونه ای به حجم 231 نفر از کارکنان انتخاب گردیدند. پرسشنامه های پژوهش عبارت بودند از مقیاس استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی، درگیری شغلی، رفتار نوآورانه و تمایل به ماندن در سازمان. فرضیات پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم افزار Amos نسخه 24 مورد بررسی قرار گرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن است که درگیری شغلی تاثیر معنادار و مستقیمی بر رفتار نوآورانه (ضریب بتا: 554/0) و تمایل به ماندن در سازمان (ضریب بتا: 586/0) دارد. همچنین مسئولیت پذیری کارمند مدار (ضریب بتا: 438/0)، مسئولیت پذیری اجتماع / محیط زیست مدار (ضریب بتا: 221/0) و مسئولیت پذیری مشتری مدار (ضریب بتا: 376/0) تاثیر معنادار و مستقیمی بر درگیری شغلی کارکنان دارند. مسئولیت پذیری کارمند مدار (ضریب بتا: 243/0)، مسئولیت پذیری اجتماع / محیط زیست مدار (ضریب بتا: 122/0) و مسئولیت پذیری مشتری مدار (209/0) با تاثیرگذاری مستقیم بر درگیری شغلی به صورت غیر مستقیم بر رفتار نوآورانه کارکنان تاثیر گذارند. همچنین مسئولیت پذیری کارمند مدار (ضریب بتا: 257/0)، مسئولیت پذیری اجتماع / محیط زیست مدار (ضریب بتا: 129/0) و مسئولیت پذیری مشتری مدار (221/0) با تاثیرگذاری مستقیم بر درگیری شغلی به صورت غیر مستقیم بر تمایل به ماندن کارکنان تاثیر گذارند. ابعاد مسئولیت پذیری اجتماعی توانسته‌اند 38 درصد از واریانس درگیری شغلی کارکنان را پیش بینی کنند. همچنین مسئولیت پذیری اجتماعی و درگیری شغلی توانسته اند به ترتیب 31 و 34 درصد از واریانس رفتار نوآورانه و تمایل به ماندن در سازمان را پیش بینی کنند.

تاريخ دفاع : 1397-11-10