بازگشت به بانک اطلاعات پایان نامه ها
شماره دانشجویی : 950212365
نویسنده : رضا نیکوکار
عنوان پایان نامه : بررسی ترکیبات اسمی در غزلیات حسین منزوی
دانشكده : دانشکده علوم انسانی
گروه تحصيلي : زبان وادبیات فارسی
رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي
مقطع تحصيلي : کارشناسی ارشد
استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :جهاندوست سبزعلی پور, ,
استاد مشاور () : ,
چكيده : زبان، عنصری پویا و زایاست. این پویایی از آن جهت است که هر زبان در بستر زمان در حال گسترش است و اگر این خصلت را نداشته باشد، به زودی منسوخ و از بین میرود. برای گسترش زبان، نیاز به واژههای تازه و افزوده شدن دایرهی لغات یک زبان است. ترکیبسازی یکی از روشهای رایج ساخت واژه در زبان است. در ترکیبسازی کلمهی مرکبی از پیوستن دو یا چند کلمه مستقل ساخته میشود. به دلیل نقش اساسی شاعران و نویسندگان در ساخت و گسترش دایرهی واژگانی به کمک ترکیبات جدید و متنوع و همچنین به دلیل اهمیت ترکیبسازی و واژهسازی در حیطهی زبان فارسی، این پژوهش با هدف بررسی و شناخت ساختهای مختلف ترکیبات اسمی غزلیات حسین منزوی در پنج فصل با روش توصفی – تحلیلی تهیه و تنظیم شود. نتایج حاصل نشان داد که منزوی از ساختهای متنوع و گستردهای برای ترکیبات اسمی خود بهره برده است. او از سه عنصر اصلی اسم، صفت و بن فعلی برای ترکیبات اسمی خود استفاده کرده که در آن میان، هستهی اسمی و پس از آن بن فعلی بیشترین کاربرد را داشتهاند. ترکیبات او از نظر تعداد اجزا نیز بیشتر ساختهای دوتایی و اصلی بوده است. بیشترین ساختی که منزوی استفاده کرده «اسم اسم» و «اسم بن مضارع فعلی» است. همچنین مشخص گردید که منزوی از ساختهای جدید و ابداعی ترکیبات اسمی با بسامد بالایی بهره برده از اینرو میتوان منزوی را شاعری ترکیبساز دانست.
كلمات كليدي : واژههای کلیدی: دستور زبان، واژهسازی، ترکیبسازی، ترکیبات اسمی، حسین منزوی.
تاريخ دفاع : 1397-11-7