نویسنده : محمدرضا جبارزاده

دانشكده : دانشکده تحصیلات تکمیلی و مجتمع فنی

رشته/گرایش تحصيلي : مهندسي برق- الكترونيك

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :پیمان بیات, ,

چكيده : شبکه‎ با استفاده از مسیریاب‎ها و پروتکل‎های مسیریابی پویا یا ایستا وظیفه انتقال داده بین تجهیزات مختلف را انجام می‎دهند. تا زمانی که شبکه کوچک و تعدا مسیریاب‎ها کم باشد پروتکل‎های ایستا به خوبی از عهده انجام این وظیفه برمی‎آیند. اما شبکه‎های پیچیده ناگذیر به استفاده از پروتکل‎های مسیریابی پویا هستند. این پروتکل‎ها انواع مختلفی دارند که یکی از بهترین آن‎ها EIGRP است. از سوی دیگر برای بالا بردن عملکرد شبکه‎های بزرگ می‎توان آن‎ها را بر اساس شبکه‎های مبتنی بر نرم افزار پیاده‎سازی کرد. این نوع شبکه‎ها می‎توانند با استفاده از کنترلر‎های مبتنی بر نرم‎افزار سخت‎افزارهای شبکه را کنترل، مدیریت و بهینه‎سازی نماید و ازینرو به تجهیزات سخت‎افزاری کم‎تری نیازمند هستند. در این پایان‎نامه مدلی از مسیریابی با پروتکل EIGRP در کنار استفاده از یک کنترلر ارائه شده است. کنترلر مورد استفاده در این پژوهش بر پایه الگوریتمی برای جلوگیری از ازدحام جریان داده طراحی شده است و هدف آن شناسایی مسیرهای جایگزین در هنگام وقوعی خرابی در یک لینک یا ترافیک بالا در یک مسیر است. معیار سنجش متداول در پروتکل EIGRP بیشتر بر اساس پهنای باند و تأخیر است. اما در این تحقیق معیر سنجش برای تشخیص ازدحام از پنج پارامتر شامل نرخ از دست رفتن بسته، پهنای باند، تأخیر jitter، تأخیر بین نودها و راندمان محاسباتی هر گره ارتباطی که باید ترافیک را از آن گره هدایت کند تعریف شده است. نتایج نشان داده است که استفاده از این معیار سبب افزایش عملکرد و بازده شبکه در ترافیک بالا شده است.

تاريخ دفاع : 1397-11-8