نویسنده : ادریس طالبی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : فیزیولوژی ورزشی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :شهرام غلامرضایی, ,

چكيده : چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو روش تمرینی سنتی و سنتی همراه با طناب کشی بر شاخص های توان بی هوازی(اوج،میانگین،حداقل بی هوازی و معیار خستگی) در کشتی گیران پسر نوجوان اردبیل بود. پژوهش حاضر ماهیت نیمه تجربی داشت و بصورت میدانی انجام شد. جامعه آماری را 24 کشتی گیر با دامنه سنی 14- الی 16 سال تشکیل دادند که از این میان 20 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. قبل وبعد از 3 ماه هفته ای3 جلسه تمرین، توان بی هوازی(حداقل، میانگین، حداکثر) و خستگی اندازه گیری شد. شرکت کنندگان در گروه A ، برنامه تمرینی سنتی مقاومتی که هر جلسه حدود 1:30 دقیقه، شرکت کنندگان در گروه B روزانه به مدت یک ساعت تمرین مقاومتی به همراه طناب کشی انجام دادند. تجزیه تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 با سطح معنی داری 05/0>P انجام شد. نتایج نشان داد بین نمرات پیش وپس آزمون توان بی هوازی حداقل، میانگین و اوج و خستگی در هر دو گروه تمرینی تفاوت معنی دار دیده شد(05/0>P). با توجه به تفاوت میانگین در پیش و پس آزمون مشخص شددر گروه تمرین مقاومتی به همراه طناب کشی تفاوت بیشتری نسبت به گروه تمرین سنتی مقاومتی داشت(05/0>P). نتایج بین گروه ها در پیش و پس آزمون تنها در شاخص توان بی هوازی حداقل تفاوت معنی داری وجود داشت(05/0>P). نتیجه گیری:یک دوره تمرین مقاومتی سنتی و مقاومتی به همراه طناب کشی موجب بهبود توان بی هوازی کشتی گیران نوجوان می شود.

تاريخ دفاع : 1397-11-10