نویسنده : الهه بهادیوند

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :مرحمت همت پور, ,

چكيده : پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش سبک فرزند پروری بر بهبود خودکار آمدی و مشکلات رفتاری فرزندان زنان سرپرست خانوار انجام شد. پژوهش از نظر هدف نوعی تحقیق کاربردی و با توجه به ماهیت اهداف و فرضیه‌های مورد مطالعه، روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع آزمایشی (پیش آزمون–پس آزمون) است که با استفاده از یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری را کلیه زنان سرپرست خانوار دارای فرزند در شهر قزوین تشكيل دادند. نمونه شامل 30 نفر از زنان سرپرست خانوار بود که بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده‌ها شامل پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارترز و جروسالم (1992) و پرسشنامه اختلال رفتاری راتر و همکاران (۱۹۶۴) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، از روش آمار توصیفی همچون جداول، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی همچون تحلیل کواریانس چند متغیری (MNCOVA) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد، متغیر آموزش سبک فرزندپروری زنان سرپرست خانوار بر بهبود خودکارآمدی فرزندان آنان اثرگذار است. همچنین یافته های خاصل از پژوهش حاضر نشان داد، آموزش سبک فرزند پروری بر بهبود مشکلات رفتاری فرزندان زنان سرپرست خانوار نیز اثرگذار است.

تاريخ دفاع : 1397-10-29