نویسنده : حبیب علی‌اکبری

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبانشناسي همگاني

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :هنگامه واعظی, ,

چكيده : پژوهش حاضر به بررسی وندهای تصریفی و اشتقاقی در گویش تالشی مرکزی با تمرکز بر منطقۀ پره‌سر می‌پردازد. تالشی از نظر واژگانی دارای ویژگی‌های مشخّص و همچون واسطه‌ای است میان تاتی و گیلکی و گاهی به تاتی نزدیک‌تر است. هدف این پژوهش، بررسی جزئیات عملکرد انواع وندهای تصریفی و اشتقاقی برمبنای نظریه‌های صرفی زبان‌شناختی (کاتامبا 1993 و هادسن 2000) بوده است. داده‌های پژوهش از طریق مصاحبه با 13 تن از گویشوران تالشی در منطقۀ پره‌سر گردآوری شده است. از مجموع 1704 دادۀ جمع‌آوری شده، وندهای تصریفی بیشترین فراوانی و کاربرد را نشان می‌دهند. جزئیات بررسی‌ها حاکی از آن است که پیشوندهای تصریفی 11% ، پسوندهای تصریفی 53% ، پیشوندهای اشتقاقی 8/9% و پسوندهای اشتقاقی 26% فراوانی را نشان می‌دهند. در این گویش، پسوندهای تصریفی پس از پسوندهای اشتقاقی می‌آیند. کاربرد جدید وندهای اشتقاقی قابل پیش‌بینی نیستند. در هر کلمه تنها یک پیشوند و یک پسوند اشتقاقی مجاز است. شناسه‌های فعلی در این گویش واژه‌بست هستند و پیشوندهای اشتقاقی نمی‌توانند میزبان خود را آزادانه انتخاب کنند.

تاريخ دفاع : 1397-10-23