نویسنده : غزال جعفرزاده دوگوری

دانشكده : دانشکده علوم پایه

رشته/گرایش تحصيلي : زیست شناسی - سلولی و مولکولی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :مهدی شهریاری نور, ,

چكيده : چکیده مقدمه و هدف: حذف موثر غلظت¬های پایین دیکلوفناک از فاضلاب به دلیل مدت زمان کوتاه نگهداری در کارخانه تصفیه باید در مقیاس زمانی دقیقه در هر روز صورت گیرد. در حال حاضر، مشخص شده که واکنش¬های بسیار انتخابی و سریع برای حذف ریزآلاینده¬ها، مانند فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) موثر است. با این حال، این ممکن است منجر به شکل¬گیری محصولات جانبی بالقوه مضر شود. در اصل، تکنیک¬های زیست¬شناختی در مقایسه با فن¬آوری¬های اکسیداسیون برای حذف ریزآلاینده¬ها می¬توانند قوی¬تر و مقرون به صرفه باشند. از اینرو، هدف این مطالعه، مقایسه¬ی حذف بیولوژیکی داروی دیکلوفناک و حذف توسط نانوجاذب¬ها در پساب دارویی کارخانجات داروسازی، است. روش: در این پژوهش ابتدا، از خاک اطراف کارخانجات دارویی به منظور جداسازی باکتری¬های تجزیه کننده¬ی داروی دیکلوفناک، نمونه¬برداری صورت گرفت. سپس، با کمک روش¬های میکروبی و مولکولی، سویه¬ای که بیشترین اثر تجزیه¬کنندگی را بر این دارو داشت، شناسایی شد. پس از بیوسنتز نانوذره¬ی پایه سیلیسی، اثر باکتری و نانوسنتز از لحاظ تجزیه¬ی داروی دیکلوفناک، با استفاده از دستگاه UV-vis، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بطور کلی نتایج نشان داد که هم باکتری و هم نانوذره قادر به تجزیه¬ی داروی دیکلوفناک هستند. همچنین، بالاترین میزان تجزیه برای نانوذره و باکتری تقریبا یکسان بود، که به ترتیب در غلظت¬های mg/ml 20 و mg/ml 40 از دارو مشاهده شد و برابر با 64% و 9/64% بودند. نتیجه¬گیری: در مجموع می¬توان اینگونه نتیجه¬گیری کرد که استفاده از نانوجاذب¬ها و همچنین شناسایی توانایی باکتری¬های مختلف در حذف ترکیبات دارویی مضر از پساب¬های آلوده، راهکاری موثر می¬باشد.

تاريخ دفاع : 1397-10-29