بازگشت به بانک اطلاعات پایان نامه ها
شماره دانشجویی : 950100067
نویسنده : علی مرادپور شمامی
عنوان پایان نامه : حذف و پیشتغلیظ داروی بورتزومیب از نمونههای آبی
با استفاده از نانولولههای کربنی چند دیواره مغناطیسی
دانشكده : دانشکده علوم پایه
گروه تحصيلي : شیمی
رشته/گرایش تحصيلي : شيمي -شيمي تجزيه
مقطع تحصيلي : کارشناسی ارشد
استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :شهاب شریعتی, ,
استاد مشاور () : ,
چكيده : در این تحقیق، نانوذرات مغناطیسی بر سطح نانولوله کربنی سنتز شد به عنوان یک جاذب قدرتمند برای حذف داروی بورتزومیب از محلولهای آبی به کار برده شد. به این منظور، سنتز نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 بر روی نانولوله کربنی با استفاده از روش همرسوبی شیمیایی انجام شد. ساختار، ویژگی مغناطیسی و مورفولوژی نانوجاذب تهیه شده توسط ابزارهای FT-IR، VSM و XRD مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای موثر بر حذف بورتزومیب شامل pHمحلول، قدرت یونی، مقدار جاذب و زمان تماس با استفاده از طرح آزمایشی تاگوچی مورد بررسی قرار گرفت. غلظت بورتزومیب باقی مانده با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع اندازه گیری شد. به منظور مطالعه سینتیک و همدمای جذب، چهار مدل سینتیکی (شبه مرتبه اول، شبه مرتبه دوم، نفوذ درون ذرهای و الوویچ) و چهار مدل همدمای جذب شناخته شده (لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و دوبینین- رادوشکویچ) در شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط بهینه برای حذف بورتزومیب در غلظت 25 میلیگرم بر لیتر و حجم 50 میلیلیتر، 5=pH، قدرت یونی 05/0 مولار، مقدار جاذب 08/0 گرم و زمان تماس 45 دقیقه است. منحنی درجهبندی در محدوه 1 تا 100 میلیگرم بر لیتر خطی و ضریب همبستگی 9988/0 تعیین شد. فرآیند جذب از مدل همدمای جذب لانگمویر (958/0=2R) و از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم (1=2R) پیروی میکند. فرآیند حذف بورتزومیب از نمونههای حقیقی آب با استفاده از نانوجاذب سنتز شده مورد بررسی قرار گرفت و نتایج رضایت بخشی حاصل شد. در ادامه، واجذب و پیشتغلیظ داروی بورتزومیب جهت اندازهگیری با دستگاه کرماتوگرافی مایع مورد بررسی قرار گرفت. در بهینه سازی برای واجذب مادهی بورتزومیب از سطح نانوجاذب پیشنهادی، حلال متانل با حجم مصرفی یک میلیلیتر به عنوان شوینده مناسب تعیین گردید. تعداد دفعات استفاده از نانوجاذب تا 7 مرتبه تکرار و میزان حذف 4/83 درصد تعیین گردید.در محدودهی غلظت 1000- 25 میکروگرم بر لیتر از نمونه داروی بورتزومیب، حد تشخیص 1/10 و حد کمی 8/33 میکروگرم بر لیتر بدست آمد. درصد انحراف نسبی با آلوده شدن نمونه پساب با 500 میکروگرم بر لیتر داروی بورتزومیب و سه بار تکرار 62/0 درصد تعیین شد که نشان از تکرار پذیری بالای روش دارد.
كلمات كليدي : بورتزومیب، جذب سطحی، حذف، نانوذرات مگنتیت
تاريخ دفاع : 1398-6-17