نویسنده : مجتبی امین

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : روانشناسی عمومی

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :میرعبدالحسن عسکری رانکوه, ,

چكيده : چکیده: هدف از انجام این تحقیق رابطه باورهای دینی با خودتنظیمی، جهت گیری مذهبی و معنای زندگی در نوجوانان بود. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بنیادی قرار داشت. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان رشت تشکیل دادند که تعداد آن‌ها 754 نفر بود. روش نمونه گیری حاضر تصادفی می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد. بر این اساس 250 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های پرسشنامه باورهای دینی، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2001)، جهت گیری مذهبی آلپورت و راس (1950) و معنای زندگی استگر (2010) بود. نتایج نشان داد بين نمره کل باورهای مذهبی با خرده مقیاس سازگاری؛ بین خرده مقیاس پایبندی مذهبی با نمره کل خودتنظیمی هیجانی، خرده مقیاس های سازگاری و تحمل؛ همچنین، بین خرده مقیاس ناپایبندی مذهبی با خرده مقیاس پنهان کاری رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بين خرده مقیاس پایبندی مذهبی با نمره کل جهت گیری زندگی و خرده مقیاس خوشبینی؛ بین خرده مقیاس های دوسوگرایی مذهبی و ناپایبندی مذهبی با خرده مقیاس های بدبینی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در مقابل، بین خرده مقیاس پایبندی مذهبی با خرده مقیاس بدبینی؛ بین خرده مقیاس دوسوگرایی مذهبی با خرده مقیاس خوش بینی؛ و بین خرده مقیاس ناپایبندی مذهبی با نمره کل جهت گیری زندگی وخرده مقیاس خوشبینی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. از طرفی بين نمره کل باورهای مذهبی وخرده مقیاس پایبندی مذهبی با نمره کل معنای زندگی و خرده مقیاس‌های حضور و جستجو رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در مقابل، بین خرده مقیاس ناپایبندی مذهبی با نمره کل معنای زندگی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. کلیدواژه : باورهای دینی - خودتنظیمی هیجانی –جهت گیری زندگی - معنای زندگی

تاريخ دفاع : 98-04-24