نویسنده : مائده مقدم نیا

دانشكده : دانشکده علوم پایه

رشته/گرایش تحصيلي : زيست شناسي - ميكروبيولوژي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :معصومه انوری, ,

چكيده : مقدمه: آمیلازها مهمترین گروه آنزیمها هستند که بصورت تجاری تولید می شوند. آمیلازهای باکتریایی در بسیاری از فرآیندهای غذایی و نساجی کاربردهای مختلفی دارند. تخمیر در بسترجامد (SSF) پتانسیل فوق العاده ای برای تولید آنزیم آمیلاز توسط میکروارگانیسم ها دارد. سبوس برنج ، کاه برنج ، کاه گندم و پوسته بادام زمینی سرشار از نشاسته و مواد اولیه ارزان قیمت برای تولید آنزیم آمیلاز است. در این مطالعه تولید آمیلاز توسط باکتری Bacillus licheniformis pTCC 1525 و قارچAspergillus niger pTCC 5510 به روش تخمیر در بستر جامد بطور مقایسه ای با استفاده از ضایعات مورد بررسی قرار گرفت و فرآیند تولید آنزیم توسط روش طراحی آزمایش تاگوچی بهینه سازی گردید. مواد و روش ها: با توجه به مطالعات اوليه ، اثر چهار پارامتر مختلف شيميايي فيزيکی در چهار سطح آزمايشي برای قارچ و باکتری شامل درجه حرارت(45-60-75-90 درجه سانتیگراد) و زمان تیمار(5/0-1-5/1-2 ساعت) pH(4-5-6-7) و نوع سوبسترا (کاه گندم-کاه برنج-سبوس برنج-پوست بادام) در بهینه سازی تولید آنزیم مطالعه شد. نتایج: حداکثر فعالیت آنزیم برای باکتری (IU 88/638) تحت شرایط بهینه سازی شده شامل سوبسترای پوست بادام زمینی 5=pH، دمای تیمار = 75 درجه سانتیگراد ، زمان تیمار = 5/0ساعت و برای قارچ (IU 22/919 )شامل سوبسترای کاه برنج و5=pH، دمای تیمار= 45درجه سانتیگراد و زمان تیمار = 2ساعت بود. نتیجه: نتایج نشان داد تولید آنزیم پس از بهینه سازی در مقایسه با قبل بهینه سازی 3برابر بیشتر گردید.

تاريخ دفاع : 1397-06-20