نویسنده : معصومه فدایی

دانشكده : دانشکده علوم انسانی

رشته/گرایش تحصيلي : زبان وادبيات فارسي

استاد راهنما (عضو هیات علمی مرکز) :عباس خلیل زاده ماسوله, ,

چكيده : داستان‏‏نویسی بخش مهمی از ادبیات جهان را تشکیل می‏دهد. هر داستان، اصول و بنیادهایی دارد که در حیطه‏ی ادبیات داستانی به آن‏ها «عناصر داستان» گفته می‏شود. بهره‏گیری هر یک از این عناصر در داستان به سبک و شیوه‏ی نویسندگی خالق اثر باز می‏گردد. این پژوهش با هدف شناخت و بررسی عناصر داستان در رمان «باده‏ی کهن» اثر اسماعیل فصیح به روش توصیفی- تحلیلی تهیه و تنظیم شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که: پیرنگ در رمان مذکور از نوع بسته است و فصیح از بخش‏های مختلف پیرنگ چون ‏بحران، نقطه‏ی اوج، کشمکش، گره افکنی و ... استفاده کرده است. موضوع و درون‏مایه‏ی رمان حیطه‏ی عرفان را در برگرفته که برای مخاطب جنبه‏ی حقیقت‏مانندی دارد. نویسنده در بسیاری از مواردی صحنه‏های موجود در داستان خود را با شیوه‏ی توصیف و بیان جزئیات برای مخاطب تصویرسازی کرده است. شخصیت اصلی داستان دارای شخصیتی پویا، اصلی و جامع است و مابقی شخصیت‏‏ها از نوع ایستا، فرعی و ساده هستند. فصیح در شخصیت‏پردازی‏های خود از هر دو شیوه‏ی مستقیم و غیرمستقیم استفاده کرده که در این میان، بیشترین بهره را از شخصیت‏پردازی‏ غیرمستقیم داشته است. گفت‏وگو در رمان مذکور به هر دو شکل گفت‏وگوی دوطرفه و تک‏گویی‏ است ولی نویسنده بیشتر بر گفت‏وگوهای دوطرفه تأکید داشته است. زاویه‏ی دید رمان «باده‏ی کهن» از نوع دانای کل و سوم شخص است. فضا و جو رمان، وجه عرفانی دارد و بنیان اصلی رمان بر پایه‏ی تغییر رویه‏ی فردی و گرایش انسان به معنویات است.

تاريخ دفاع : 1397-06-20